MARIJUANA/GANJA: MITOS DAN REALITI

Dato' Dr.Mohd Rushdan Md Noor

MD,MOG(M”sia),FGO(S’pore),AM

Pakar Perunding Kanser Ginekologi

Unit Ginekologi Onkologi

Jabatan O&G

Hospital Sultanah Bahiyah

Alor Setar, Kedah

PENDAHULUAN

Isu marijuana ataupun Kanabis merupakan salah satu tajuk yang tidak pernah putus diperkatakan oleh masyarakat bukan sahaja di Malaysia tetapi di seluruh dunia. Penggunaan marijuana untuk beberapa rawatan penyakit memang tidak dapat dinafikan tetapi persoalannya adakah kita boleh membiarkan marijuana ini digunakan oleh orang ramai tanpa ada kawalan undang-undang. Di dalam Perubatan, ektraks daripada marijuana digunakan untuk rawatan melegakan kesakitan, menangani loya dan muntah akibat rawatan kanser, mengurangkan sakit akibat penyakit multiple sclerosis dan glaucoma. Ianya juga digunakan untuk tujuan rekresional (keseronokan) dan meningkatkan tenaga. Disebabkan marijuana sering diperkatakan, pelbagai mitos telah wujud sehingga ianya dianggap satu bahan ajaib yang boleh menangani pelbagai penyakit. Terdapat banyak mitos yang disebarkan berkenaan dengan marijuana sehingga masyarakat menjadi keliru. Tidak kurang juga masalah wujudnya kumpulan taksub terhadap marijuana disebabkan oleh penyebaran mitos dan mudahnya disebarkan melalui media social.

MARIJUANA

Marijuana juga dikenali sebagai Ganja ataupun Kanabis. Di negara lain marijuana dipanggil dengan pelbagai nama seperti pot, grass, weed, hemp, hash, marihuana dan banyak lagi. Marijuana digunakan di dalam pelbagai bentuk seperti rokok gulung, paip, curut, teh, dicampurkan di dalam makanan seperti brownies, cookies dan candies. Bentuk yang tidak kurang popular adalah di dalam bentuk resin berkepekatan tinggi termasuk minyak (kelihatan seperti madu), waxy (lilin) dan  keras/beku untuk tujuan mendapatkan keseronokan dan juga kegunaan Perubatan. Pendek kata marijuana boleh dihasilkan dalam seribu satu macam bentuk yang dapat menarik perhatian semua golongan dari kecil hinggalah dewasa. Kesan marijuana lebih cepat dengan menghisap daripada dalam bentuk makanan. Kesan marijuana yang diambil melalui makanan lebih perlahan tetapi bukan bermaksud ianya lebih selamat kerana pengguna seringkali mengambilnya dengan lebih banyak kerana menyangkakan yang ia tidak berkesan.

Sebenarnya di dalam daun Marijuana terdapat lebih daripada 500 jenis bahan kimia dan salah satu kumpulan bahan kimia di dalamnya dikenali sebagai Cannabinoids. Di bawah Cannabinoids sahaja terdapat lebih 100 jenis kompoun. Dalam kalangan cannabinoids, dua kompoun terpenting  adalah Tetrahydrocannabinol (THC) dan Cannabidiol (CBD).  THC ditemui oleh Ahli Sains Israel pada tahun 1964. Pokok ganja terdiri daripada banyak spesis dan setiap spesis mengandungi kuantiti Cannabinoids yang berbeza2 terutamanya kandungan THC. Kajian menunjukkan bahawa kandungan cannabinoid di dalam daun ganja telah meningkat dari 1-4% pada masa dahulu kepada 7% pada hari ini. Terdapat sekurang-kurangnya 5 perbezaan di antara THC dan CBD. THC dikatakan ingredient yang psikoaktif iaitu ia boleh menyebabkan “high” manakala CBD tidak dan kedua-dua komponen ini mempunyai baik dan buruknya. THC bertindak ke atas reseptor di otak yang dikenali sebagai CB-1 dan CB-2 yang mengawal selera makan, mood, rasa sakit dan ingatan. Jadi komponen THC inilah yang boleh membantu rawatan masalah selera makan, sakit dan beberapa masalah psikologi seperti PTSD dan kemurungan. Pada waktu yang sama THC juga boleh memudaratkan, THC boleh menyebabkan keresahan dan paranoid (1). CBD mempunyai kesan antipsikotik tetapi tidak cukup kuat untuk mengurangkan kesan samping THC ke atas minda seseorang. THC mempunyai kesan membantu tidur seseorang manakala CBD pula disebaliknya menyebabkan seseorang itu sukar untuk tidur. Kesan lali, mengantuk, mimpi dan jaga yang diperolehi daripada mengambil marijuana adalah hasil daripada tindakbalas THC dan CBD mengikut komponen mana yang lebih berpengaruh. Secara umumnya CBD dapat mengurangkan kesan yang dibawa oleh THC. CBD juga didapati dapat mengurangkan kesan keradangan (inflammatory), mencegah sakit dan boleh merawat penyakit sawan. Jika THC dan CBD diekstrak keluar daripada marijuana, setiap komponen ini mempunyai kesan yang berbeza dan juga membawa implikasi undang-undang serta peraturan yang berbeza. Umumnya THC perlu mengikut peraturan ketat di dalam penggunaanya manakala CBD pula di Amerika Syarikat diklasifikasikan sebagai dadah Schedule 1 dibawah undang-undang federal. Bentuk farmakologi CBD yang dikenali sebagai Epidiolex untuk rawatan penyakit sawan telah diluluskan oleh FDA.

Terdapat 3 golongan masyarakat yang mempunyai pendirian yang bertentangan tentang Marijuana. Ada yang berpendapat bahawa ianya patut dibenarkan atau tidak dikenakan sekatan untuk kegunaan orang ramai manakala satu golongan lagi tidak mahu ianya digunakan sewenang-wenangnya sebagaimana rokok dan alkohol. Golongan ke-3 adalah golongan atas pagar yang tidak pasti dan tidak mempunyai pendirian. Persoalan yang penting perlu dijawab adalah adakah penggunaan Marijuana ini patut dikawal ketat ataupun dibenarkan penggunaannya oleh orang ramai seperti menghisap rokok dan meminum alcohol. Untuk kesempatan ini saya akan menjawab beberapa Mitos mengenai Marijuana yang menjadi alasan yang digunakan oleh golongan yang memperjuangkan marijuana. Saya hanya akan menggunakan bukti kajian saintifik yang telah disiarkan di jurnal-jurnal dan bukan berdasarkan pandangan peribadi seseorang hatta daripada pakar Perubatan sekalipun kerana di dalam disiplin Perubatan moden, sebarang dakwaan yang dikeluarkan hendaklah berasaskan kepada bukti kajian saintifik..

MITOS 1 : MARIJUANA TIDAK MENYEBABKAN KETAGIHAN

Hasil kajian menunjukkan bahawa dakwaan ini tidak benar. Kajian telah menunjukkan bahawa THC yang terdapat di dalam marijuana boleh menyebabkan ketagihan psikologikal dan juga fizikal pada kadar 7-10%. Ada kajian menunjukkan kemungkinan seseorang untuk ketagih marijuana jika mengambil marijuana lebih daripada 21 kali di dalam satu tahun adalah 17.8% untuk lelaki dan 11.4% untuk wanita dengan purata kadar ketagihan sebanyak 13.9% (2). Pengguna marijuana yang berat mengalami gejala “withdrawal” yang serius apabila berhenti mengambil marijuana sama seperti yang dialami oleh ketagihan alcohol dan merokok. Di antara gejala-gejala tersebut adalah gelisah, gian (“craving”), kesukaran untuk tidur, mudah marah, tekanan perasaan , kurang selera makan, meningkat selera makan, menjadi ganas, sukar untuk memfokus, mimpi ngeri, sakit kepala, badan mengeletar, loya, sakit perut dan berpeluh. (3). Gejala ini memuncak selepas 2-4 hari dan berkurang selepas 7-10 hari. Gejala seperti mudah marah, gangguan tidur, kurang selera makan, rasa hendak marah, loya dan sakit perut dikesan lebih kerap berlaku keatas penagih marijuana berbanding dengan perokok. Ada kajian menunjukkan bahawa seseorang itu lebih mudah untuk berhenti ketagihan alcohol dan merokok berbanding dengan ketagihan marijuana. Walaupun ianya kurang kesan ketagihan berbanding dengan heroin dan kokain, ketagihan marijuana sebenarnya lebih serius daripada ketagihan merokok dan minum alcohol. Pengguna marijuana akan mengalami apa yang dinamakan “marijuana use disorders” iaitu peringkat awal sebelum ketagihan sebenar. Data terkini menunjukkan bahawa 30% daripada pengamal marijuana akan mengalami beberapa cirri “marijuana use disorders” dan individu yang mula mengambil marijuana pada usia kurang daripada 18 tahun mempunyai risiko 4-7 kali leih tinggi untuk mengalami marijuana use disorder. Pada tahun 2014, 4.1 juta rakyat Amerika menyalahguna dan ketagih marijuana, di mana 138,000 orang secara sukarela meminta supaya dirawat masalah tersebut. Kajian juga mendapati bahawa penggunaan marijuana adalah tapak permulaan untuk ketagihan bahan lain termasuk alcohol dan nikotin. Jadi inidividu yang ketagihan marijuana mempunyai risiko yang lebih tinggi untuk ketagihan bahan-bahan lain.

MITOS 2 : MENGHISAP MARIJUANA LEBIH SELAMAT DARIPADA MEROKOK

Merokok memang merupakan penyebab pelbagai jenis penyakit termasuk kanser paru-paru, sakit jantung dan sebagainya. Walau bagaimanapun untuk membuat perbandingan di antara kesan merokok dan menghisap marijuana, kajian perbandingan hendaklah adil. Kajian merokok mudah dilakukan kerana penagih rokok senang diperolehi sedangkan penagih marijuana lebih sukar disebabkan oleh undang-undang yang ada jadi jika ada andaian yang mengatakan merokok itu lebih merbahaya sebenarnya adalah disebabkan oleh tidak ada kajian yang besar dilakukan ke atas penagih marijuana. Kita mempunyai lebih banyak data mengenai kesan samping merokok berbanding dengan marijuana. Lebih banyak data tidak bermaksud merokok itu lebih merbahaya. Terdapat kajian yang membandingkan kesan mengambil marijuana dengan merokok oleh individu dewasa ke atas risiko kanser paru-paru, selepas mengeluarkan factor-faktor “confounders” (maksudnya jika kajian ke atas pengguna marijuana, kesan merokok akan dikeluarkan supaya hanya kesan marijuana sahaja yang dikaji), pengambilan marijuana meningkatkan risiko kanser paru-paru sebanyak 7% setahun, berbanding dengan 6%,setiap pek setahun daripada merokok. Kajian itu juga menunjukkan bahawa risiko menghidap kanser paru-paru adalah 5.7 kali lebih tinggi daripada orang biasa ( relative risk of 5.7)(4). Pengkaji mendapati terdapat dua kali ganda kepekatan bahan karsinogenik (penyebab kanser) di dalam marijuana yang dikenali sebagai  polycyclic aromatic hydrocarbon ataupun PAHs, mereka tidak menggunakan penapis apabila mengambil marijuana. Penghisap marijuana juga didapati menghisap masuk 5 kali ganda kandungan karbon monoksida ke dalam paru-paru untuk setiap hisapan berbanding dengan merokok (5). Menghisap marijuana juga meningkatkan risiko radang bronkus (“bronchitis”), kecederaan saluran pernafasan dan mengganggu system imun di dalam paru-paru. Kesan ini lebih besar daripada yang dapat dilakukan dengan merokok. Menghisap marijuana juga meningkatkan risiko asma dan boleh meningkatkan gejala serangan asma. Kandungan tar, ammonia, hydrogen sianida dan nitous oksida juga lebih tinggi di dalam asap marijuana berbanding dengan asap rokok (6). Kesan psikologi pengambilan marijuana tidak boleh dijangka, ada yang merasa tenang, seronok dan bertenaga, tetapi ada juga yang akan mengalami kerisauan, takut, paranoid (buruk sangka) dan panic. Jika diambil dalam kuantiti yang banyak boleh menimbulkan gejala psikosis seperti halusinasi (nampak atau dengar sesuatu yang orang lain tidak nampak atau dengar), delusi (tanggapan yang tidak masuk akal) dan hilang pertimbangan diri. Pendek kata, marijuana mempunyai kesan negative bukan sahaja ke atas fizikal, tetapi juga mental dan psikologi.

MITOS 3 : GIAN (“HIGH”) SEMASA MENGAMBIL MARIJUANA TIDAK MERBAHAYA SEMASA MEMANDU

Jika anda menggunakan marijuana dalam masa 24 jam dan memandu, anda berisiko untuk mengalami kemalangan jalanraya sebanyak 2.4 kali lebih tinggi. Walaupun kemalangan jalanraya lebih banyak ditemui dalam kalangan orang yang meminum alcohol ianya adalah disebabkan oleh bilangan orang yang mengambil alcohol itu lebih ramai berbanding dengan penagih marijuana. Marijuana menyebabkan kesan mental yang sama seperti alcohol bila dikaitkan dengan risiko kemalangan jalanraya seperti gangguan kemahiran memandu dan ianya bergantung dengan dos (“dos dependent”). Kesan risiko kemalangan jalanraya meningkat apabila pengguna mengambil kedua-duanya sekali (7). Kajian menunjukkan bahawa risiko terlibat dengan kemalangan bergantung kepada kuantiti THC di dalam darah, kandungan THC yang tinggi di dalam darah meningkatkan risiko kemalangan sebanyak 3-7 kali ganda lebih tinggi daripada seseorang yang tidak menggambil sebarang benda yang memabukkan (8). Apa yang merisaukan tentang marijuana adalah dadah yang diambil itu tinggal lebih lama di dalam darah anda berbanding dengan alcohol. Kesan gangguan kepada kemahiran memandu mula dialami selepas 20-40 minit menghisap marijuana dan ini berlanjutan selama 2.5 jam.

MITOS 4 : ANDA TIDAK BOLEH KERACUNAN (“OVERDOSE”) DENGAN MARIJUANA

Ahli Farmakologi menggunakan istilah LD50 ataupun Lethal dose 50 untuk menguji kesan sampingan ataupun keracunan sesuatu bahan. LD50 adalah kuantiti bahan yang diambil yang boleh menyebabkan kematian ke atas 50% daripada sampel yang diuji. Ujian ini dilakukan ke atas haiwan. Jika dibandingkan dengan arsenic, LD50 untuk marijuana (THC) dalam bentuk sedutan adalah 42 mg/kg berat badan berbanding dengan 14 mg/kg arsenic. Nikotin mempunyai LD50 sebanyak 50 mg/kg, kafein 192 mg/kg dan alcohol lebih kurang 7060 mg/kg. Lagi rendah nilai LD50 bermaksud lebih toksik ataupun lebih beracun bahan tersebut. Anda juga boleh mengalami narcosis THC yang akut ataupun intoksikasi jika mengalami keracunan (overdose), ia mungkin tidak menyebabkan kematian tetapi anda akan lumpuh, tidak sedar dan kesesakan bernafas. Anda perlu cepat ke hospital untuk mengelakkan diri daripada mengalami komplikasi lain yang boleh membawa kematian (9). Penghidap asma yang mengambil marijuana boleh menjadi penyebab serangan serius asma dan kematian. Di Amerika Syarikat, terdapat negeri2 yang membenarkan penggunaan marijuana sehingga kadar pengambilan marijuana oleh remaja meningkat dan membimbangkan sehingga ada yang mencecah 39% dalam kalangan remaja. Masalah Perubatan kecemasan akibat daripada marijuana juga meningkat di mana dalam tahun 2011 pemantau penyalah gunaan dadah Amerika yang dikenali sebagai DAWN ( The Drug Abuse Warning Network) telah menganggarkan hampir 456,000 kes kecemasan yang berkaitan dengan dadah telah melapurkan nama Marijuana di dalam rekod Perubatan dan angka ini adalah 21% lebih tinggi jika dibandingkan daripada tahun 2009.

MITOS 5 : MARIJUANA ADALAH PADA ASASNYA SEJENIS TUMBUHAN HERBA DAN MENYIHATKAN JIKA IANYA TIDAK DIHISAP.

Marijuana adalah sejenis tumbuhan yang mengandungi bahan kimia di dalamnya dan salah satu daripadanya adalah THC yang diketahui boleh merosakkan otak jika diambil berlebihan. Apabila mengambil marijuana di dalam bentuk asal samada mentah ataupun dikeringkan, anda tidak tahu berapa banyakkah kandungan THC di dalamnya dan kesan sampingan yang berlaku bergantung kepada dos THC yang diambil. Kesan paling serius yang dilakukan oleh THC adalah kesan ke atas otak anda. Reseptor cannabinoid walaupun paling banyak terdapat di dalam otak, ianya didapati di hampir kesemua oragan badan anda termasuk jantung dan hati. Terdapat banyak kesan negative THC ke atas otak anda, di antaranya adalah kesan negative ke atas bahagian otak yang mengawal pergerakan badan, keseimbangan badan, koordinasi, pembelajaran, pusat selera makan, emosi, ingatan, pertimbangan dan juga kenikmatan. THC juga memberi kesan negative kepada perkembangan otak, menyebabkan pesakit psikotik seperti schizophrenia dan kemurungan bertambah teruk. Marijuana juga diketahui mempunyai karsinogen ataupun agen penyebab kanser. Kajian juga menunjukkan bahawa ibu hamil yang mengambil marijuana mempunyai 36% lebih tinggi untuk melahirkan anak yang cacat. (10). Terdapat juga kajian yang menunjukkan ibu hamil yang menggambil marijuana melahirkan anak yang mempunyai saiz kepala yang lebih kecil dan juga mempunyai risiko yang lebih tinggi melahirkan anak pramatang. Americaal College of O&G  mengesyorkan supaya wanita yang ingin hamil berhenti mengambil marijuana dalam apa sahaja bentuk sebelum hamil. Ketika hamil juga mereka tidak digalakkan untuk mengambil produk marijuana untuk tujuan pengubatan (11).

Terdapat kajian yang mengaitkan pengambilan marijuana dengan menghidap penyakit jiwa ataupun psikosis seperti “bipolar disorders” , kemurungan dan Schizophrenia. Pengamal marijuana kronik mempunyai isipadu hippocampal dan amygdale yang lebih rendah dan ini dikaitkan dengan gejala psikosis. (12). Risiko kerosakan otak ini lebih tinggi jika marijuana diambil pada usia yang lebih muda. Pengambilan marijuana pada usia muda dikaitkan dengan meningkatnya risiko sehingga 6 kali ganda menghidap Schizophrenia dan tahap risiko ini bergantung kepada dos dan kekerapan mengambilnya. Kadar kejadian membunuh diri juga didapati lebih tinggi dalam kalangan penagih marijuana sebanyak 1.3-2.1 kali lebih tinggi. (13). Kajian juga menunjukkan jika suntikan THC diberikan kepada pesakit Schizophrenia yang sudah stabil, ia boleh meningkatkan gejala psikosis pesakit ini termasuk halusinasi, gangguan persepsi, ketegangan badan dan dyskinesia. (14).

MITOS 6: MARIJUANA HANYA MEMBERI KESAN KE ATAS OTAK DAN PARU-PARU SAHAJA

Penggunaan marijuana telah dikaitkan dengan insiden kanser seperti kanser buah zakar, hilang ingatan (amnesia), serangan pitam semasa berdiri (postural syncope), boleh meransang serangan jantung (myocardial infaction) dari kesan vasospastik (mengecutkan saluran darah), THC mengurangkan kandungan asid lemak di otak dan penggambilan jangkapanjang mengurangkan isipadu otak, marijuana yang dihisap juga menyebabkan kerosakan gigi, penyakit gusi dan meningkatkan risiko mendapat prakanser mulut. (15,16). Salah satu lagi gejala yang baru dikaitkan dengan pengambilan marijuana adalah dikenali sebagai Cannabinoid hyperemesis syndrome iaitu gejala loya, muntah dan sakit perut yang berlaku secara periodic. Ini adalah kesan yang bertentangan dengan salah satu manfaat marijuana iaitu mengurangkan muntah. Pesakit mengalami loya dan muntah yang teruk dan menunjukkan tabiat sering mandi air panas (hot bathing) kerana didapati kaedah ini boleh mengurangkan gejala penyakit ini. Punca syndrome ini belum dapat dipastikan. Kesan pengambilan marijuana semenja usia remaja boleh memberi kesan yang serius terhadap kemampuan untuk belajar dan gangguan ingatan jangkapanjang.

MITOS 7 : MARIJUANA TERBUKTI BERKESAN MERAWAT KANSER

Sesuatu ubat melawan penyakit kanser hanya dikatakan berkesan setelah ianya disahkan berkesan selepas melalui kajian klinikal pada fasa 3 iaitu kajian besar ke atas pesakit-pesakit kanser. Tajuk kajian saintifik ini telah dibincangkan panjang lebar di dalam tulisan saya yang lalu (rujuk di sini). Kajian makmal dan kajian fasa satu tidak cukup untuk digunakan sebagai bukti keberkesanan. Ubat antikanser lebih kompleks daripada ubat-ubat moden yang lain kerana untuk menentukan keberkesanan ubat antikanser, bukan sahaja dinilai dari segi berapa cepat ianya dapat membunuh sel-sel kanser tetapi yang lebih penting adalah berapa lama ianya dapat memanjangkan hayat dan memperbaiki mutu kehidupan seseorang pesakit. Kajian yang mengambil masa yang panjang perlu dilakukan untuk mendapatkan maklumat yang tersebut. Ramai ahli masyarakat yang menerima bulat-bulat dakwaan keberkesaan ubat antikanser hanya berdasarkan kepada kajian makmal dan testimoni. Kajian makmal dan testimoni sebenarnya hanya baru dikira peringkat kajian pra-klinikal dan tidak sekali-kali dapat digunakan sebagai bukti keberkesanan. Setakat rencana ini ditulis tidak ada mana-mana Pertubuhan Kanser, Institut Kanser dan lain-lain badan2 antarabangsa termasuk FDA yang mengiktiraf cannabinoid sebagai agent anti-kanser. Salah sebuah pertubuhan kanser adalah American Cancer Society (ACS), sila klik pada paparan ini untuk membaca pendirian ACS mengenai Marijuana dan Kanser (17). Memoral Sloan Kettering Cancer Centre juga di dalam kenyataannya mengatakan bahawa tidak ada asas kajian saintifik yang kukuh untuk mendakwa marijuana di dalam apa sahaja bentu termasuk di dalam bentuk minyak yang dapat merawat penyakit kanser. Ianya sama seperti dakwaan palsu antikanser yang diberikan kepada Laetrile (Vitamin B17) dan juga minuman/makanan beralkali (18). TIDAK ada mana-mana Pakar Kanser (Oncologist) di dunia yang mengiktiraf dan menggunakan cannabinoid untuk merawat kanser di dalam amalan klinikal mereka (selain dari untuk tujuan kajian). Bukti cannabinoid sebagai agen anti-kanser hanya ditemui oleh kajian ke atas tikus dan setakat ini belum ada kajian besar ke atas manusia. Kajian ke atas manusia baru di peringkat fasa 1, itupun melibatkan beberapa orang pesakit sahaja.Is hanya dikategorikan sebagai "substance with POTENTIAL anti-cancer activity" (hanya berpotensi, itupun jika cannabinoid di ekstrak dan ditentukan kuantitinya, BUKAN dengan makan/minum/hisap rokok/daun ganja. Di sebaliknya pula terdapat lapuran hasil kajian yang menunjukkan bahawa individu yang mengambil marijuana terutama di dalam bentuk sedutan meningkatkan risiko kanser paru-paru dan kanser oropharyngeal (tekak). (19) Setakat ini hanya 2 jenis cannabinoid yang diekstrak ataupun yang dihasilkan secara sintetik DILULUSKAN untuk kegunaan sebagai ubat iaitu Dronabinol dan Nabilone tetapi hanya untuk kegunaan mengurangkan kesan samping ubat kemoterapi iaitu loya dan muntah. Dronabinol mengandungi THC juga diluluskan oleh FDA untuk tujuan menangani masalah kurang selera makan dan kehilangan berat badan yang dihadapi oleh pesakit AIDs. Sejenis lagi kanabinoid yang sedang dikaji adalah Nabiximols yang diambil melalui semburan ke dalam mulut mengandungi kedua-dua THC dan CBD (nisbah 1:1). Ianya boleh diperolehi di Kanada dan beberapa negara Eropah untuk merawat kesakitan akibat kanser, kejang otot dan sakit disebabkan oleh multiple sclerosis.Kesimpulannya belum ada bukti kukuh bahawa marijuana dapat merawat kanser yang dihidapi oleh manusia.

MITOS 8 : MARIJUANA TIDAK MEMPUNYAI KESAN KE ATAS PERSEKOLAHAN, KERJA DAN KEHIDUPAN SOSIAL

Daripada maklumat-maklumat yang dinyatakan di dalam rencana ini, jelas menunjukkan bahawa jika sekiranya penggunaan Marijuana ini tidak dikawal maka ianya akan mendatangkan banyak mudarat kepada masyarakat. Tidak seperti rokok dan alkohol, marijuana boleh diambil di dalam pelbagai bentuk sehingga boleh mengabui sesiapa sahaja. Ianya boleh dimasukkan ke dalam makanan, kek dan lain-lain, boleh dijadikan seperti coklat dengan pelbagai warna yang tentu menarik perhatian kanak-kanak. Kajian telah menunjukkan bahawa kesan negatif marijuana ke atas tumpuan, ingatan dan proses belajar boleh berpanjangan selama beberapa hari hingga beberapa minggu selepas berhenti. Jadi sesorang yang mengambil marijuana setiap hari boleh menjadi seseorang yang fungsi intelektual sentiasa rendah sepanjang masa. Pelajar yang menghisap marijuana didapati mempunyai pencapaian akademik yang lebih rendah. Kajian menunjukkan bahawa pelajar yang mengambil marijuana berkemungkinan lebih tinggi untuk tidak dapat melengkapkan pengajian, kurang kemungkinan untuk mendapat ijazah, lebih tinggi kemungkinan untuk ketagihan dadah jenis lain, lebih tinggi kemungkinan untuk berpendapatan rendah, menganggur, terlibat dengan jenayah dan kadar kepuasan hidup yang lebih rendah. (20,21,22). Kajian soal selidik ke atas pengamal marijuana juga mendapati bahawa mereka mendakwa  tabiat mereka itu mempunyai kesan negatif ke atas kebolehan kognitif, pencapaian kerjaya, kehidupan sosial dan kesihatan fizikal serta mental.(23). Terdapat kajian yang mendapati bahawa terdapat hubungan di antara pengambilan marijuana dengan kemalangan tempat kerja di mana pekerja yang didapati positif kepada marijuana ketika ujian kencing dilakukan mempunyai 55% lebih tinggi risiko untuk mengalami kemalangan industri, 85% lebih tinggi risiko kecederaan dan 75% lebih tinggi tidak datang kerja berbanding dengan pekerja yang didapati negatif kepada marijuana.(24)

Dato' Dr.Mohd Rushdan Md Noor

MD,MOG(M”sia),FGO(S’pore),AM

Pakar Perunding Kanser Ginekologi

Unit Ginekologi Onkologi

Jabatan O&G

Hospital Sultanah Bahiyah

Alor Setar, Kedah

RUJUKAN

1. Morgan CJA, Schafer G, Freeman TP, Curran. Impact of cannabidiol on the acute memory and psychotomimetic effects of smoked cannabis: naturalistic study. The British Journal of Psychiatry, 2010;197(4); 285-290
2. Ehlers CL, Gizer IR, Vieten C, et al. Cannabis dependence in the San Francisco Family Study: age of onset of ue, DSM-IV symptoms, withdrawal and heritability.Addict Behav, 2010 Feb;35(2):102-110, doi 10.1016/j.addbeh.2009.09.009
3. Vandrey RG, Budney AJ, Hughes JR, Liguori A. A within-subject comparison of withdrawal symptoms during abstinence from cannabis, tobacco and both substances. Drug Alcohol Deen, 2008; 92(1-3),48-54
4. Aldington S, Harwood M, Cox B, et al. Cannabis use and risk of lung cancer: a case-control study. Eur Respir. J, 2008; 31(2):280-6, doi: 10.1183/09031936.00065707
5. Aldington S, William M, Nowitz M, et al. Effects of cannabis on pulmonary structure, function and symptom. Thorax, 2007; 62:1058-1063
6. Moir D, Rickert WS, Levasseur G, et al. A comparison of mainstream and sidestream marijuana and tobacco cigarette smoke produce under two machine smoking conditions. Chem Res Toxicol, 2008;21(2):494-502
7. Sewell RA, Poling J, Sofuoglu M. The effect of cannabis compared with alcohol on driving. Am J Addict. 2009; 18(3):185-193
8. Ramaekers JG, Berghaus G, Van Laar M, Drummer OH. Dose related risk of motor vehicle crashes after cannabis use. Drug and Alcohol Dependence, 2004; 73(2):109-119
9. PharmD EJ, Leymarie F, Tubery M, Mestre ML. Cannabis-related hospitalizations: unexpected serious events identified through hospital databases. British J of Clinical Pharmacology. 2010. DOI:10.1111/j.1365-2125.2010.03897.x
10. Linn S, Schoenbaum SC , Monson RR, et al. The Association of Marijuana Use with Outcome of pregnancy. Am J Public Health, 1983;73:1161-1164
11. http://www.acog.org/Resources-And-Publications/Committee-Opinions/Committee-on-Obstetric-Practice/Marijuana-Use-During-Pregnancy-and-Lactation
12. Yucel M, Solowi N, Resondek C, et al. Regional brain abnormalities associated with long-term heavy cannabis use. Arch Gen Psychiatry. 2008;65(6):694-701
13. Zammit S, Allebeck P, Andreasson S, et al. Self reported cannabis use as a risk factor for schizophrenia in Swedish conscripts of 1969: historical cohort study. BMJ 2002;325:1199
14. D’sauza DC, Abi Saab WM, Madonick S, et al. Delta-9-tetrahydrocannabinol effects in schizophrenia: Implications for cognition, psychosis and addiction. Biology Psychiatry, 2005;57(6):594-608
15. Daling JR, Doody DR, Sun X, et al. Association of marijuana use and the incidence of testicular germ cell tumours. Cancer, 2009;115(6):1215-1223
16. Mukamal KJ, Maclure M, Muller JE, Mittleman MA. An Exploratory Prospective study of marijuana use and mortality following acute myocardial infaction. Am Heart J, 2008;155(3):465-470
17. .http://www.cancer.org/treatment/treatmentsandsideeffects/ physicalsideeffects/chemotherapyeffects/marijuana-and-cancer
18. https://www.mskcc.org/blog/truth-behind-three-natural-cures
19.  Mark MA, Chaturvedi AK, Kelsey K, et al. Association of marijuana smoking with oropharyngeal and oral tongue cancers: pooled analysis from the INHANCE consortium. Cancer Epidemiol Biomarkers Prev, 2014; 23(1):160-71.
20. Macleod J, Oakes R, Copello A, et al. Psychological and social sequelae of cannabis and other illicit drug use by young people: a systematic review of longitudinal, general population studies. Lancet Lond Engl. 2004;363(9421):1579-1588. doi:10.1016/S0140-6736(04)16200-4
21. Fergusson DM, Boden JM. Cannabis use and later life outcomes. Addict Abingdon Engl. 2008;103(6):969-976; discussion 977-978. doi:10.1111/j.1360-0443.2008.02221.x.
22. Brook JS, Lee JY, Finch SJ, Seltzer N, Brook DW. Adult work commitment, financial stability, and social environment as related to trajectories of marijuana use beginning in adolescence. Subst Abuse. 2013;34(3):298-305. doi:10.1080/08897077.2013.775092
23. Gruber AJ, Pope HG, Hudson JI, Yurgelun-Todd D. Attributes of long-term heavy cannabis users: a case-control study. Psychol Med. 2003;33(8):1415-1422.
24.  Zwerling C, Ryan J, Orav EJ. The efficacy of preemployment drug screening for marijuana and cocaine in predicting employment outcome. JAMA. 1990;264(20):2639-2643.

Link American Cancer Society on Marijuana and Cancer http://www.cancer.org/treatment/treatmentsandsideeffects/physicalsideeffects/chemotherapyeffects/marijuana-and-cancer

Link risk of marijuana

http://healthycanadians.gc.ca/healthy-living-vie-saine/substance-abuse-toxicomanie/controlled-drugs-substances-controlees/marijuana/effects-effets-eng.php

RENCANA INI ADALAH PENDAPAT PERIBADI PENULIS DAN TIDAK MEWAKILI MANA-MANA PERTUBUHAN DAN INSTITUSI. SEMUA ISI KANDUNGAN RENCANA INI ADALAH HAK PENULIS DAN TIDAK DIBENARKAN SESIAPA MENGAMBILNYA UNTUK DITUKARKAN DALAM APA SAHAJA BENTUK TANPA KEBENARAN PENULIS.